wy|drzeć

wy|drzeć
pf — wy|dzierać impf vt 1. (odedrzeć) to tear out; (zerwać) to pull out
- wydrzeć kartkę z zeszytu to tear a page from a notebook
- wydrzeć garść trawy to pull out a handful of grass
2. (zabrać) to snatch, to grab
- wydarł jej torebkę z rąk i uciekł he snatched her bag and ran away
- wydzierali sobie kartkę z rąk they kept snatching the page from each other’s hands
3. (zniszczyć) to wear [sth] out
- wydrzeć marynarkę na łokciach to wear holes in the elbows of one’s jacket
4. książk. (odzyskać) wydrzeć miasto z rąk nieprzyjaciela to recapture a town
- wydrzeć zakładników z rąk porywaczy to rescue the hostages from the kidnappers
- wydrzeć teren morzu to reclaim land from the sea
- wydrzeć komuś a. od kogoś tajemnicę/obietnicę to wrest a secret/promise from sb książk.
wydrzeć się — wydzierać się 1. (wydostać się) to wrench oneself free, to break free
- wydarł się z objęć wuja he freed himself from his uncle’s embrace
2. (zniszczyć się) [ubranie, tapicerka] to wear out 3. książk. (wyrwać się) [krzyk, jęk, ryk] to escape książk. 4. pot., pejor. (krzyknąć) to yell
- „wynocha stąd!” – wydarł się na nas ‘get lost!’ he yelled at us
- wydzierał się na nią, że tak późno wróciła he was yelling at her for being late
wydrzeć kogoś śmierci książk. to snatch sb from the jaws of death poet.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • drzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, drę, drze, drzyj, darł, darli, darty {{/stl 8}}– podrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozdrabniać coś (np. materiał, papier) na kawałki : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć się — I – podrzeć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpadać się na kawałki pod wpływem czegoś (o materiale, papierze itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sukienka podarła się na strzępy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, drżę, drży, drżyj, drżał, drżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trząść się pod wpływem bodźców fizycznych lub psychicznych; dygotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drżeć z niepokoju,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drżeć — jak osika, jak listek, liść (osiki) zob. trząść się. Drżeć w posadach zob. posada. Łydki komuś drżą zob. łydka …   Słownik frazeologiczny

  • drzeć się [rozdzierać się] jak stare prześcieradło — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć bardzo głośno; wrzeszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań się drzeć jak stare prześcieradło i spokojnie powiedz, o co chodzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć gardło — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć, wrzeszczeć, wykrzykiwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie drzyj gardła, i tak cię nie usłyszą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć [zdzierać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}skórę {{/stl 13}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Właściciele lokali drą skórę z wynajmujących je handlowców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …   Słownik języka polskiego

  • drzeć — 1. pot. Drzeć z kimś koty «kłócić się z kimś, żyć w niezgodzie, mieć stałe zatargi»: A kto mu da to zwolnienie, kto mu udzieli urlopu?! Dziekan, z którym drze koty? (...) Marzenia ściętej głowy! A. Libera, Madame. 2. pot. Pasy bym z niego (z… …   Słownik frazeologiczny

  • drżeć — ndk VIIb, drżę, drżysz, drżyj, drżał, drżeli 1. «trząść się, dygotać, drgać» Drżeć jak liść, jak osika, jak galareta, jak w febrze. Drżeć na całym ciele. Drżeć z zimna, ze strachu, z gniewu. Głos jej drżał. Ręce mu drżały ze zdenerwowania. Dom… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”